- Ons het die ligte fandango oorgeslaan
Gedraaide wawiele 'kruis die vloer
Ek het nogal seesiek gevoel
Maar die skare het uitgeroep vir meer
Die kamer het harder gegons
Soos die plafon wegvlieg
Toe ons uitroep vir nog 'n drankie
Die kelner het 'n skinkbord gebring
En so was dit later
Soos die meulenaar sy verhaal vertel het
Dat haar gesig, eers net spookagtig
Het 'n witter skakering van bleek geword
Sy het gesê: 'Daar is geen rede nie'
En die waarheid is duidelik om te sien
Maar ek het deur my speelkaarte gedwaal
En wou haar nie toelaat nie
Een van sestien vestale maagde
Wie was op pad na die kus
En al was my oë oop
Hulle kon net sowel gesluit gewees het
En so was dit later
Soos die meulenaar sy verhaal vertel het
Dat haar gesig, eers net spookagtig
Het 'n witter skakering van bleek geword
En so was dit...
Ekstra verse:
Sy het gesê: 'Ek is tuis met walverlof,'
al was ons in werklikheid by die see
so ek het haar aan die kykglas geneem
en haar gedwing om in te stem
en gesê: 'Jy moet die meermin wees
wat Neptunus vir 'n rit geneem het.'
Maar sy het so hartseer vir my geglimlag
dat my woede dadelik gesterf het
As musiek die kos van liefde is
dan is lag sy koningin
en so ook as agter voor is
dan is die vuiligheid in werklikheid skoon
My mond is toe soos karton
het gelyk of dit reguit deur my kop glip
So ons het dadelik vinnig neergeduik
en die seebed aangevalSkrywer/s: Gary Brooker, Keith Reid, Matthew Fisher
Uitgewer: Onward Music Limited, T.R.O. INC.
Lirieke gelisensieer en verskaf deur LyricFind
