- Hierdie liedjie oor die feit dat dit gevul is met tipiese universiteitsgevoelens soos naïwiteit, idealisme, nostalgie, geluk en hartseer, was oorspronklik deel van MGMT se debuutvrystelling, 'n EP uit 2005 'Time to Pretend'. Cantora Records, wat die EP vrygestel het, is opgestel deur 'n groep NYU -studente wat spesifiek die liedjies van die New York -band ten toon stel.
- Hierdie liedjie het begin as 'n grap. 'Ons het gereeld gedink hoe ons die mees stereotipiese popliedjie kan maak, en dit is een van die liedjies wat ons gedoen het,' het die bandlid, Andrew VanWyngaeden, gesê. V tydskrif. 'Jy kan dit breek. Die herhalende vordering is gebruik in 'n groot aantal popliedjies. '
- Ben Goldwasser, lid van die MGMT, gesê Die Onafhanklike 21 November 2008 dat hierdie lied 'die gevolg was van die feit dat ons 19 jaar oud was in hierdie fantasie -universiteitswêreld, wat 'n bietjie soos kinderjare is, omdat u nie veel verantwoordelikheid het nie.'
- Dit was die eerste liedjie wat Goldwasser en VanWyngaeden ooit saam geskryf het toe hulle by die Wesleyan Universiteit aangekom het. Hulle het in 2001 daar aangekom en in 2005 gegradueer.
- 'N USC -student met die naam Jon Salmon het 'n video vir hierdie liedjie as 'n klasprojek wat hy in Januarie 2008 aanlyn geplaas het. Dit het miljoene kyke opgelewer, en toe MGMT 'n amptelike video met hul regisseur Ray Tintori maak, nooi hulle Salmon en die twee akteurs wat in sy fanvideo verskyn, om daarin te verskyn. Hulle drie rond die band uit die ouderdom uit wat in die bos speel met 'n hond daar naby.
- MGMT het gedreig om die Franse president Nicolas Sarkozy se UMP -party te dagvaar nadat dit hierdie liedjie op sy nasionale kongres in Januarie 2009 sonder toestemming en ook in aanlynvideo's gebruik het. Gekonfronteer met die dreigement van 'n regsgeding, het die UMP ingestem om 'n finansiële vergoeding aan die orkes te betaal. MGMT het die skikking op hul webwerf aangekondig en gesê: 'Ons wou nie' tipiese Amerikaners 'wees nie en dagvaar, ondanks die ongelooflike geldelike voordeel en chinchilla -jasse en navigators wat dit sou meebring, gebruik ons eerder die skikkingsfooi wat die UMP aangebied het en skenk dit aan kunstenaarsregte -organisasies. '
- VanWyngarden vertel Mojo In Mei 2010 het Goldwasser 'die musiek vir' Kids 'geskryf toe hy 19 was, dronk in sy koshuiskamer. Toe skryf ek die lirieke op my 20ste verjaardag, die aand toe ons dit vir die eerste keer vir mense gaan speel. Ek weet dat hulle vaagweg geïnspireer is deur David Byrne se nostalgiese lirieke, maar dit maak nie sin nie. '
Hy het bygevoeg: 'Ek onthou dat ek daaraan gedink het dat musikante hierdie groot stem het, en wat gaan hulle daarmee doen? Ek het gedink ons sal almal laat besef dat ons almal op 'n stadium klein kindertjies is - mense wat boos is en afskuwelike dinge doen, soos George Bush of wie ook al, dit was eens klein onskuldige wesens. Iets eenvoudig soos dit. Ek is bly dat mense daarvan hou. Dit is 'n pakkende liedjie. ' - Hierdie luidrugtige volkslied is aangewys as die beste snit van 2008 deur die joernaliste van die Nuwe Musical Express .
- Die video speel 'n 18 maande oue kleuter met die naam Zachary wat monsters oral sien waar hy gaan. Sy maklik afgeleide ma word gespeel deur die avant-garde musikant Joanna Newsom.
Baie ouers was geskok toe hulle die sigbaar benoud kind sien. Die tonele waar hy met die wesens is, word nie deur die rekenaar gegenereer nie, maar sy ma was te alle tye naby. Hy was vroeg by die monsters aangepas, sodat hulle nie so eng was nie.
