- Toe hy Royal Albert Hall op 16 Mei 2015 gespeel het, het Stewart oor hierdie liedjie gepraat:
'Hierdie een het op 'n baie vreemde manier ontstaan. Tim Renwick het voorheen in 'n groep genaamd The Sutherland Brothers gespeel, en hulle het 'n klawerbordspeler genaamd Peter Wood gehad. Ek het in 1975 in Amerika getoer en Peter Wood het voortdurend, by elke klanktoets waarheen ek gegaan het, hierdie riff op die klavier gespeel. Nadat ek dit omtrent 14 keer gehoor het, het ek gesê: 'Weet jy, daar is iets daaraan. Dit klink soort van spookagtig en lekker. Kan ek 'n paar lirieke daarby skryf?' En hy het gesê: 'Sekerlik, gaan skryf 'n paar lirieke.'
Maar dit was die maklike bietjie. Die moeilike bietjie was om die lirieke te skryf. Uiteindelik het ek met 'n stel lirieke vorendag gekom oor 'n Engelse komediant genaamd Tony Hancock en die liedjie was genaamd 'Foot of the Stage'. Hy het selfmoord gepleeg in Australië en ek het hom gesien net voor hy soontoe gegaan het en ek het geweet daar is iets verskriklik fout. En so, ek het hierdie liedjie oor hom geskryf en die refrein was:
Jou trane het soos reën geval
Aan die voet van die verhoog
Die Amerikaanse platemaatskappy het gesê: 'Ons het nog nooit van Tony Hancock gehoor nie. Ons weet nie wie hy is nie.' So, toe dink ek: 'Wel, dit is irriterend, so ek sal die pis uit hulle haal.' So, ek het 'n liedjie oor prinses Anne geskryf genaamd 'Perd van die jaar'
Prinses Anne het weggery
Op die perd van die jaar
Hulle het ook nie daarvan gehou nie.
Ek het my kop begin verloor, want ek het hierdie stuk musiek vir altyd gehad en ek kon aan geen woorde dink nie. Ek het destyds 'n vriendin gehad en sy het 'n boek oor Viëtnamese astrologie gehad, wat nogal duister was, en dit was oop by 'n hoofstuk genaamd 'The Year Of The Cat'. Nou, dink ek, is dit die jaar van die haas in Chinese astrologie. Ek is nie te seker nie. Ek weet nie baie van 'n hele klomp dinge nie, maar ek herken 'n liedjietitel as ek een sien en dit was 'n liedjietitel.
Maar dan nog 'n probleem: wat doen jy? 'Die jaar van die kat.' OK, wel:
Ek het vroeër 'n gemmer Tabby gehad
En nou het ek 'n gemmer Tom
Die eerste een het my mal gemaak
Die nuwe een...
Ek het gedink: 'Jy kan nie oor katte skryf nie, dis belaglik.' En ek was absoluut verlore en toe die Casablanca fliek het op televisie gekom en ek het gedink: 'Ek sal vir Humphrey Bogart en Peter Lorre gryp en kyk waar dit gaan.'
Op een of ander manier, tussen dit alles en Viëtnamese astrologie, het ons hierby vorendag gekom. Dankie, Peter Wood, vir die skryf van die musiek. Hy is nie meer met ons nie, maar dankie, Peter.' - Die Humphrey Bogart-fliek uit 1942 Casablanca het 'n groot treffer gelewer met 'As Time Goes By', maar 'Year of the Cat' is die gewildste liedjie wat op die film self gebaseer is (nog 'n Bogart-fliek het die Bertie Higgins-treffer 'Key Largo' van 1981 geïnspireer).
- Stewart is Skots gebore, en neem al sedert 1967 op. Sy liedjies het baie treffende wysies, baie historiese en politieke temas, en baie slim lirieke wat skynbaar prentjies in jou gedagtes skilder. Hy is eenkeer beskryf as die hoofskrywer van Engelse musiek. >> Voorstel krediet :
Steve - Worcester, Engeland - In Viëtnamese astrologie word die Jaar van die Kat ook die Jaar van die Konyn genoem – dit kom elke 12 jaar en dit is veronderstel om 'n stresvrye jaar te wees. 1975, die jaar voor die liedjie vrygestel is, was 'n Jaar van die Kat. Maar daar is geen waarborg dat die Jaar van die Kat waaroor Stewart gesing het 1975 was nie, aangesien dit 1963, 1951, 1939, 1927 ensovoorts kon gewees het. >> Voorstel krediet :
Brian - Grand Forks, ND - Dit het begin as 'n heeltemal ander liedjie. Al Stewart het oorspronklik die lirieke geskryf nadat hy gesien het
Die optrede deur die Britse komediant Tony Hancock wat die eerste weergawe van hierdie lied geïnspireer het, het in 1966 in Bournemouth, Engeland plaasgevind. Hancock was baie depressief, en die vertoning was 'n ramp, met die komediant wat voor op die verhoog gegaan het en die gehoor direk en sy siel uitstort. In Al Stewart: The True Life Adventures of a Folk Rock Troubadour Stewart word aangehaal: 'Hy het op die verhoog gekom en gesê: 'Ek wil nie hier wees nie. Ek is net heeltemal vies met my lewe. Ek is 'n totale verloorder, dit is dom. Ek weet nie hoekom ek dit nie net hier eindig nie.' En hulle het almal gelag, want dit was die karakter wat hy gespeel het ... hierdie soort af-en-uit karakter. En ek het na hom gekyk en gedink: O my god, Hy bedoel dit. Dit is werklik.'
Hancock het homself in 1968 met 'n oordosis dwelms om die lewe gebring. Baie van Stewart se liedjies het alternatiewe lirieke, en hy was nie gelukkig met die Hancock-geïnspireerde woorde nie, want hy wou nie voordeel trek uit die man se tragedie nie, en buitendien het niemand in Amerika geweet wie Hancock is nie. >> Voorstel krediet :
Mike - Edinburgh, Verenigde Koninkryk - Hierdie liedjie was 'n groot treffer in Amerika, maar Stewart het incognito in daardie land gebly, aangesien sy foto nie op die album of enkelsnit was nie. 'Ek kon by Sunset Strip afstap en by Tower Records ingaan, wat die episentrum van die musiekbedryf is, en niemand het my herken nie,' het hy in 2016 aan die BBC gesê. 'Ek het nog altyd daarvan gehou. Ek is nie die soort persoon wat wil hê dat mense my straataf jaag met handtekeningboeke nie. Ek hou daarvan om eerlik te wees heeltemal anoniem, want as jy 'n skrywer gaan wees, wat meer is wat ek is as enigiets anders, moet jy die vlieg aan die muur wees. Jy wil nie die middelpunt van aandag wees nie - jy wil die een wees wat alles inneem.'
- Alan Parsons het die album vervaardig. Parsons was 'n prominente opname-ingenieur lank voordat hy sy eie solo-sukses behaal het. Hy het voorheen aan die Pink Floyd-album gewerk Donker kant van die maan .
- In Casablanca Bogart speel Rick Blaine, die eienaar van 'n Marokkaanse nagklub wat vlugtelinge lok wat desperaat is om te ontsnap deur die Nazi-besette Europa. Peter Lorre, as die skelm Ugarte, trek voordeel uit hul lot deur twee Duitse koeriers te vermoor vir transitobriewe wat die koper se deurgang na neutrale Portugal sal verseker:
Jy gaan slenter deur die skare soos Peter Lorre
Oorweeg 'n misdaad
Rick word vir 'n lus gegooi wanneer 'n ou vlam, Ilsa (Ingrid Bergman), by die deur instap.
Sy kom hardloop uit die son in 'n sy rok
Soos 'n waterverf in die reën
Ilsa het die briewe nodig sodat haar man, 'n voortvlugtige Tsjeggiese Weerstandsleier, na veiligheid kan vlug. Rick en Ilsa herleef hul romanse en oorweeg dit om saam te bly, maar hy oortuig haar om saam met haar man te vertrek.
Jy weet een of ander tyd gaan jy haar verlaat
Maar vir eers gaan jy bly
