- Dit beskryf die gevoelens van enigiemand wat iemand verloor het vir wie hulle werklik lief was. Carlton sing oor hoe sy enigiets sal doen om by daardie persoon te wees, of selfs om hulle net te sien. Dit handel oor 'n persoon wat in 'n onaantasbare wêreld is as gevolg van die pyn wat hulle het van hul verlies. >> Voorstel krediet :
Megan Anderson - Watertown, SD - Dit het Grammy-benoemings gekry vir beide Rekord van die Jaar en Liedjie van die Jaar, maar soos omtrent alles anders daardie jaar, het dit albei verloor teen 'Don't Know Why' deur Norah Jones. Carlton het dit op die program uitgevoer.
- Hierdie liedjie is prominent in die 2004-fliek wit meisies , met Shawn en Marlon Wayans as FBI-agente wat as wit meisies onderdak gaan. Die agente word amper in die wiele gery wanneer hulle saam met 'n paar regte wit kuikens in 'n motor ry wanneer 'A Thousand Miles' aankom en hulle ken nie die woorde soos elke wit meisie moet nie. Later in die fliek vind ons uit dat dit die gunstelingliedjie is van 'n ander karakter in die film, wat toevallig 'n groot swart ou (Terry Crews) is. Die fliek is deur kritici weggegooi en genomineer vir 'n Goue Framboos-toekenning vir die ergste fliek, maar sommige mense is mal oor die film en baie mense het dit in die teaters en op sy vele TV-vertonings gesien.
Toe Songfacts in 2011 met Vanessa Carlton gepraat het, het ons haar gevra hoe sy oor haar liedjie in die fliek voel. Sy het gesê: 'Ek het gedink dit was skreeusnaaks. Daardie ouens is ook baie gaaf. Ek het hulle agter die verhoog raakgeloop of iets, en hulle het my gevra of hulle dit kan gebruik. Hulle is soos aanhangers, hulle is so oulik. Maar die toneel wat in was, was skreeusnaaks.' Toe ons gevra het hoe sy voel oor die lied wat as 'n wit meisieslied gebruik word, het sy geantwoord: 'As jy dit gesien het, is dit nie die boodskap daarvan nie. Dit is nie die manier waarop hulle dit in die film inprop nie. Dit is eintlik die geheime liedjie van daardie groot, swart ou in die SUV, dis soos sy jam. Maar die ironie is dat mense dit assosieer met 'n wit meisie wat klavier speel. Dit is soos sy geheime konfyt, so dit kan deur al daardie mikro-genres druk en jy kan nie profileer wie van die liedjie gaan hou nie. Dit is wat hulle in daardie toneel vertoon het. En ek het regtig baie daarvan gehou.'
Volgens Terry Crews het hy die liedjie gememoriseer en die toneel met die eerste opname vasgespyker. - Die liedjie is tydens die fliek a cappella-styl deur die rolverdeling gedek Pitch Perfect 2 .
- Kanye West het die liedjie op sy iTunes Celebrity Playlist ingesluit. Hy het gesê: 'Dit moet die wit liedjie wees waarvan alle swart mense hou, jy weet elke jaar is daar 'n liedjie waarvan swart mense hou en dit is dit. Ek is mal oor die snaarverwerkings.'
- Vanessa Carlton het die lirieke geskryf nadat sy in die somer van 1998 by haar ouerhuis in Philadelphia met die liedjie se klavierriff vorendag gekom het. Sy het onthul in 'n Vise dokumentêr sy het die woorde neergepen oor 'n Juilliard-student op wie sy 'n verliefdheid gehad het terwyl sy aan die School of American Ballet gestudeer het.
Haar liefde was egter onbeantwoord. 'Ek sal nooit met hierdie persoon praat nie,' het Carlton gesê. 'Ek was baie skaam. Ek was soos: 'Daar is net geen manier op God se skepping dat dit ooit sou gebeur nie.'' - Carlton het geweier om die onderwerp se naam bekend te maak Vise omdat hy nou 'n 'beroemde akteur' is, maar haar onthulling het verskeie media aan die delf gebring, insluitend Pop Crush , wat 'n paar van die min noemenswaardige akteurs gelys het wat Juilliard in die middel-90's gegradueer of bygewoon het. Enige een van Wes Bentley, Christian Camargo, David Conrad, Alan Tudyk of Glenn Howerton kan die raaiselmuse wees.
