- O sê, kan u aan die vroeë lig van die dagbreek sien,
Wat het ons so trots op die laaste glans van die skemer gekry?
Wie se breë strepe en helder sterre, deur die gevaarlike stryd,
Of die skanse wat ons kyk, stroom so galant?
En die vuurpyl se rooi glans, die bomme bars in die lug,
Deur die nag bewys gelewer dat ons vlag nog daar was.
O sê, waai die sterre-vaandel nog steeds
Is jy die land van die vrye en die tuiste van die dapperes?
Aan die oewer dowwe gesien deur die mis van die diepte,
Waar die hoogmoedige gasheer van die vyand in ontsaglike stilte rus,
Wat is dit wat die wind, oor die toring,
Terwyl dit fiks waai, half verberg, half onthul?
Nou vang dit die glans van die eerste straal van die oggend,
In volle glorie weerspieël, skyn nou op die stroom:
'Dit is die vaandel met 'n ster:' O, lank mag dit waai
O'er die land van die vrye en die tuiste van die dapper!
En waar is die orkes wat so uitbundig gesweer het
Dat die verwoesting van die oorlog en die verwarring van die geveg,
Mag 'n huis en 'n land ons nie meer verlaat nie?
Hulle bloed het hul vuil voetstappe se besoedeling uitgewas.
Geen toevlug kon die huurling en slaaf red nie
Van die skrik van die vlug of die somberheid van die graf:
En die banier met 'n ster met 'n triomf waai
O'er die land van die vrye en die tuiste van die dapper.
O, so sal dit wees wanneer vrymense sal staan
Tussen hul geliefde huis en die verlatenheid van die oorlog;
Seën met oorwinning en vrede, mag die swaar en geredde land
Prys die Pow'r wat ons 'n volk gemaak en bewaar het!
Dan moet ons oorwin, as ons saak regverdig is,
En dit is ons leuse: 'In God is ons vertroue!'
En die vaandel met sterre in triomf sal waai
O'er die land van die vrye en die tuiste van die dapper!
Lirieke van 'n liedjie in die publieke domein
