- As ons aan Batman -musiek dink, kan ons dink aan Danny Elfman se verwoestende, bloeiende tema vir die oorspronklike Michael Keaton -filmreeks (wat in 1989 begin is), of miskien Prince (oftewel die kunstenaar wat vroeër bekend was as die kunstenaar wat voorheen bekend was as Prince) en sy 'Batdance.' Maar dit is die oorspronklike TV -reeks Batman tema - die vertoning met Adam West en Burt Ward as die titulêre Batman en sy makker Robin. Tot dusver is dit nog steeds die enigste lewendige aksie gewone reekse om op televisie te kom, alhoewel die geanimeerde weergawes talle is.
Die hoofdeel van die liedjie self, gewoonlik in instrumentale vorm aangebied, is 'n eenvoudige bluesreeks van 12 maat wat in 'n siklus herhaal word, met slegs drie akkoorde, met van tyd tot tyd baie klein toonsettings. As u nie die weergawe met die lirieke gevind het nie, mis u nie veel nie; dit is eenvoudig die woord 'Batman!' oor en oor gesing, amper soos 'n gesang.
Die sang by die uitsaaiverslag van die tema pas so goed by die instrumente wat Adam West eintlik in sy boek verklaar het Terug na die Batcave dat dit 'n illusie is wat met instrumente geskep is. Hefti self korrigeer dit in 'n onderhoud vir die boek TV se grootste treffers : dit is 'n agtstemmige koor saam met baskitaar, perkussie en koperblaas. - Moderne fanatikus Donker ridder aanhangers sal nie hiervan hou nie, maar dit is die waarheid, so ons sal dit in elk geval sê: As ons na moderne films en media kyk, is dit nogal 'n ruk om die franchise met sy wortels te vergelyk. Die oorspronklike Batman TV -reekse is gedoen as doelbewus, onnosel pret. Dit is onder meer geïnspireer deur die (ongelukkig vergete) TV -reeks Die man van U.N.C.L.E. en reeksfilms in die 1940's. Trouens, die Playboy Club in Chicago het die reeks van die veertigerjare vertoon toe Yale Udoff, uitvoerende hoof van die ABC -netwerk, sien hoe die gehoor in die gees meegesleur word - die goeie ouens juig en die slegte ouens boes/sis - en dit gee hom die idee dat TV -reekse moet op dieselfde manier benader word. Dit was ook diep gewortel in die kultuur van die laat 1950's en vroeë 1960's, so daar is baie popkuns, post-modernistiese houdings wat gemeng is, en dit word weerspieël in die tema van Hefti. Die reeks het ook baie parodiehumor daarin; Gotham het 'n 'Short Island' en 'Phony Island' wat by Long Island en Coney Island pas, en die militêre hoofkwartier van die VSA word die 'Hexagon'. Wat ons sê, hierdie tema pas by die oorspronklike Batman toe Batman dit was pret , in plaas van die moderne Batman wat dig, broeiend, Nietzschean, grimmig, sadomasochisties is en homself duisend keer ernstiger as die pous neem tydens die mis. Moderne geslagte sal ons ook nie glo as ons vir hulle sê dat die meeste toneelstukke wat Shakespeare het ook oorspronklik as komedies beskou. Terwyl die Heath Ledger -aanhangers voorberei om perdekoppe in ons bed te laat, sal ons almal net daaraan herinner dat 'n sin vir humor 'n teken van intelligensie is, en sonder verdere kommentaar ophou.
- Neal Hefti was 'n trompettist/dirigent wat die tema vir die vertoning geskryf en opgeteken het. Die tema is later behandel deur The Marketts, wat 'n treffer in 1963 behaal het met hul insig in die Twilight Zone temalied . Hulle weergawe van die Batman tema tref nommer 17 in die VSA. Ander kunstenaars wat die tema opneem, sluit in The Ventures en The Standells.
- Kyk na 'Taxman' deur The Beatles. George Harrison het die musiek vir die liedjie gebaseer op die Batman tema. Hy was 'n groot aanhanger van die vertoning.
- Verskeie liedjies spring op die Batman -wa in 1966. Dit was almal klein treffers daardie jaar:
'Batman' - Jan & Dean
'Batman en sy ouma' - Dickie Goodman
'Batman And Robin' - Die kolligte
'Batman to the Rescue' - LaVern Baker
